Κύπρος η Ευέλαιος:

Πλούσια σε ελαιόλαδο, χαρακτηρίζει την  Κύπρο ο Στράβωνας και οι αρχαιολογικές ανασκαφές φέρνουν στο φως πυρήνες του καρπού σε οικισμούς της Νεολιθικής Εποχής και απομεινάρια πέτρινου ελαιοτριβείου που ανήκουν στην ύστερη Εποχή του Χαλκού.

Το ιερό δέντρο της ελιάς και ο ευλογημένος καρπός του μετράνε χιλιάδες χρόνια ιστορίας και  πάμπολλες χρήσεις και συμβολισμούς σε κάθε πτυχή της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής στην Κύπρο αλλά και σε όλη την περιοχή της Μεσογείου. Οι Ρωμαίοι φτιάχνουν κοσμήματα από κλαδιά ελιάς για τους επιφανείς πολίτες, στην Αίγυπτο η Ίσιδα κατέχει το μυστικό της καλλιέργειας της ελιάς, στο Κοράνι το δέντρο χαρακτηρίζεται ιερό και άμεσα συνδεδεμένο με τον Προφήτη Μωάμεθ, στις Μινωικές τοιχογραφίες απεικονίζονται ελαιώνες, στον Μυκηναικό τάφο του Βαφειού στη Λακωνία, τα χρυσά ποτήρια κοσμούνται με ελαιόδεντρα, στην Πορτογαλία διώχνουν τα δαιμόνια με κλαδί ελιάς, οι ελαιώνες του Βαν Γκογκ είναι αγαπημένο θέμα στους πίνακές του, οι ποιητές την υμνούν …

Σύμβολο ειρήνης, σοφίας, αρετής, νίκης, δόξας  και συμφιλίωσης. Ο κότινος στεφάνωνε τους Ολυμπιονίκες και η προσφορά κλάδου ελαίας  επέβαλε να γίνει αποδεκτή με σεβασμό.

Το “υγρό του χρυσάφι” κατά τον Όμηρο, το ελαιόλαδο, είναι η πολύτιμη υπερτροφή.  Ο “μέγιστος θεραπευτής”,  όπως  αναφέρεται  στον Ιπποκράτειο κώδικα. Καλλυντικό, καύσιμη ύλη, ανταλλακτικό νόμισμα, σπονδή των αρχαίων Ελλήνων σε βωμούς και επιτύμβιες στήλες. Μέσο επάλειψης στο γυμνό σώμα των αθλητών για την ανάδειξη του κάλλους και την επίκληση της τύχης.

Το λάδι το σεπτό, το σεβάσμιο, διαχρονικά περνάει και στην χριστιανική τελετουργία. Στα τρία Μυστήρια, το βάπτισμα, το χρίσμα και το ευχέλαιο. Στο μύρωμα των πιστών απ΄το λαδάκι των εικόνων.  Με πάνω από 170 αναφορές στην Βίβλο, σηματοδοτεί το θείο έλεος, τον καθαρμό, την αναγέννηση, την αγάπη, την χαρά, το φυλαχτό για τη δύσκολη στιγμή.

“Πανάρχαιες ελιές, κούφιοι κορμοί συστραμμένοι”…γράφει ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Σαν για τα γέρικα, υπεραιωνόβια λιόδεντρα του Νησιού της Ελιάς που σαν ζωντανά έργα Τέχνης απλώνονται απ΄άκρη σ΄άκρη, προσφέροντας τον πλούσιο καρπό τους για να γίνει το λάδι το καλό, το λάδι το καλύτερο.